José Bosman

Ik werk al heel wat jaren op het Gymnasium Felisenum. Wat mij vooral opvalt, is de inzet van leerlingen en het personeel. Docenten kijken bij ons op school goed naar wat leerlingen nodig hebben. Vanuit mijn rol als docent en zorgcoördinator, vind ik dat een groot goed.

Iedere leerling is in staat om te leren en als dat soms moeilijker gaat dan is een beetje ondersteuning van harte welkom. Als docent ben ik altijd bezig om de stof voor leerlingen begrijpelijk te maken. In de bovenbouw is het voor de biologie van belang dat je de processen achter de dingen doorziet. De “aha” momenten moeten, wat mij betreft, zoveel mogelijk in de lessen plaatsvinden. Daar moet het leren gebeuren. Voor een proefwerk kun je dan thuis aan de slag met het oefenen van lastige vragen en zet je de puntjes op de i.

Omdat er in de regio een sterkte behoefte was aan een tussenjaar voor met name jonge en versnelde vwo-leerlingen, zijn mijn collega, Carolien Christiaanse en ik, op zoek gegaan naar een goede invulling voor een dergelijk jaar. In de intakes en de vele gesprekken met externe partijen, werd ons al snel duidelijk dat een tussenjaar zich moet gaan richten op het ontwikkelen van strategie en vaardigheden.

De middelbare school doet een groot beroep op de organisatorische vaardigheden van een leerling. Ook moet je functioneren in een groep waarbij er aanspraak wordt gemaakt op sociale vaardigheden en je schakelvermogen. Dat is niet niks!  Bijna elke reguliere leerling ervaart deze overstap als uitdagend en een hele verandering. Bij de leerlingen, die in het basisonderwijs als vanzelf leerden, is deze stap extra groot. Het hoofd raakt overvol met allerlei organisatorische schoolzaken zoals: juiste boeken mee, maakwerk genummerd, juiste gymspullen mee, nog weten waar je etui was, uitwerkingen bij sommen helemaal uitgeschreven, extra blaadjes in map gedaan etc. Door deze druk op het werkgeheugen is het extra lastig om de focus te leggen op het leren. Dat ging eerst vanzelf en moet nu ook worden aangestuurd. Al met al een hele klus waarbij de frustraties soms hoog oplopen.

Wat is er dan mooier dan een heel schooljaar besteden aan leuke vakken waarbij je vooral leert om deze frustraties het hoofd te bieden? Zodat er ruimte in je hoofd komt, om te gaan leren leren.