Sylvie de Reus

Ik denk nog vaak terug aan mijn tijd op het Felisenum, die herinneringen voelen namelijk heel warm. Pas achteraf merk ik wat voor een fijne en persoonlijke sfeer er hing. De school is heel klein waardoor je snel goede en diepe banden krijgt met de leerlingen maar ook zeker met de leraren. Nog steeds wanneer ik nu, na vier jaar, de school binnenloop, word ik van alle kanten door mijn oud-leraren aangesproken en is er oprechte interesse in hoe het met me gaat.

Ik ben zelf actief geweest in de Meden Agan (feestcommissie) en de leerlingenraad. Hier heb ik mijn liefde voor evenementen organiseren ontdekt. Iets wat ik nog steeds heel leuk vind en waarvan ik hoop dat ik er later mijn baan van kan maken. Omdat er zoveel commissies zijn en nevenactiviteiten georganiseerd worden op het Felisenum, denk ik dat er voor iedere leerling wel wat bij zit.

Wat mij vooral bij blijft is hoeveel steun je krijgt op deze school. Ik kan mij nog goed herinneren dat toen er iets dat we met de feestcommissie organiseerden mislukte, meneer Thoolen meteen op mij af kwam om het erover te hebben en naar de mogelijkheden te kijken. Als ik niet lekker in mijn vel zat of ergens over twijfelde, was er naast mijn vrienden ook altijd wel een leraar of conciërge met wie ik dit kon bespreken en die dit aan mij zag.

Ik heb nog steeds met een handjevol oud-klasgenoten heel goed contact en kan de mensen die ik hier heb leren kennen beschouwen als echt goede vrienden. Ik woon zelfs nog samen met een oud klasgenootje, vier jaar nadat ik hier geslaagd ben.